Celem trzeciej części jest analiza znaczenia komunikowania przez władcę dla fenomenu sakralności władzy. Pominięte zostaną tu opisy, w których przyjęcie Ciała Chrystusa służy podkreśleniu osobistej pobożności władcy. Punktem zainteresowania będą narracje, w których rządzący komunikowali częściej niż pozostali świeccy lub czynili to w niezwykły sposób, który upodabniał monarchów do duchownych. Część ta jest także analizą transpersonalnego znaczenia królewskiej komunii. W narracji Thietmara z Merseburga na temat bitwy nad Lechem można bowiem wskazać, że komunia Ottona I przyczynia się do pomyślności całego królestwa.